Zondag 9 oktober 2016

Week 6 in Bal Ashram, Sothana, Rajasthan, India

Interview met Surya
Surya een jongen van 9 jaar, woont sinds zijn 5de in Bal Ashram. Hij vertelt dat hij geen ouders heeft en zich niets meer herinnert van de tijd voor Bal Ashram, alleen dat zijn ouders overleden zijn. Dit zegt Surya, terwijl hij naar beneden kijkt, met zijn vingers friemelt en gespannen lijkt te zijn. Ik voel dat er iets niet klopt. Als je 5 jaar bent kan je je vrij veel herinneren. Heeft hij een traumatische ervaring meegemaakt waardoor hij zich weinig herinnert, zou hij bang zijn of is er een andere reden?  Als ik vraag of hij zich verdrietig voelt, zegt hij voorzichtig ja, met een bedrukt gezicht, zonder oogcontact te maken. Waarom is hij bang, wat gaat er door hem heen? Ik moet hem op zijn gemak stellen. Ik begin voorzichtig met de vragen te stellen, maar Surya blokkeert en blijft herhalen dat hij zich niets herinnert. Ineens krijg ik een idee. Ik heb mijn Ipad bij me met wat spelletjes erop. Ik leg Surya uit; jij mag spelletjes en ga ik ondertussen vragen stellen. Een lichte glimlach verschijnt  op zijn gezicht. Geleidelijk aan wordt Surya steeds meer open en begint voorzichtig te vertellen over zijn verleden. Soms moet ik even wachten, omdat Surya op gaat in het spel. Maar  dat ik oké, ik heb tenminste een opening. Zijn moeder is overleden, toen Surya 4 jaar was en hij vertelt een aantal herinneringen over deze tijd. Hij zegt niet te weten of zijn vader leeft of niet, maar mocht hij gevonden worden dan wil hij niet bij hem wonen. Hij zegt zijn vader niet te missen, maar meer wil Surya er niet over loslaten. Surya speelt nog even door, we laten het vandaag hierbij. De volgende keer ga ik proberen iets meer te weten te komen over zijn vader.

Structuur als belangrijke basis
Structuur geeft overzicht en rust. Het is daarom  aan te raden om een basisstructuur in ieders leven aan te brengen. Dat vindt het team in Bal Ashram ook. Daarom staan de kinderen elke ochtend voor zonsopgang op en beginnen ze de dag met een gebed. Om te zon te vereren, want zonder zon is er geen leven op aarde mogelijk. De kinderen in Bal Ashram zijn verdeeld in 6 groepen, voor verschillende klusjes die gedaan worden, maar ook voor het ochtendritueel. De kinderen staan netjes in de rij van hun eigen groep, op volgorde van klein naar groot. Het personeel doet ook mee. Ik ervaar het als een prettig ritueel;  naar de zon gekeerd met gesloten ogen en onze handen tegen elkaar aan bij onze hart. We zeggen een aantal gebeden op. Positieve energie en rust ervaar ik.  Als we onze ogen na een paar minuten open doen, zien we de zon geleidelijk aan opkomen achter de berg. Ik voel mij gezegend om dit elke ochtend mee mogen te maken.

Hardlopen
Na het gebed, is het tijd voor hardlopen; ongeveer 2-3 kilometer op het terrein van Bal Ashram. Alle kinderen en sommige teamleden. Ik ben dit jaar in Nederland met hardlopen begonnen en het bevalt goed.,Daarom krijg ik kriebels van blijdschap als ik de kinderen zie hardlopen. Ik heb een sportoutfit aangeschaft en ik ren zo vaak mogelijk mee.

Rishma Khubsing
“Elk mens heeft recht op psychologische hulp”

* In verband met privacy is de naam van Surya veranderd.